Nefas 
Premio de poesía in-VERSONefas
Podería suceder calquera día
Nun descuido calquera, insospeitado
Maldicindo os rincones escuros dos soños
Deixar voar aquel pano branco
De ósos crebados.
Inesperado silencio, de súpeto esvaecido
Todo é néboa, néboa que permite
Un escondite.
Poidiera non contar, ou facelo nas horas
Nos calcetíns mollados
Nas braguiñas en ariel.
Poidera contalo, nas fendas moradas
Nos gañidos de hostia celestial
Dentes puramente na trinchera.
Quixera evitar o uso dos sentidos
Os sentidos paridos da memoria,
Que non veñan nin as sombras.
Dos pés os pés, deixádeme ser mutilada
Pois eran cousa de risa e agora son pena
Pena de bágoa. Nin as unllas.
OPINIONES Y COMENTARIOS