Saliu del ESPIN,
é un paxarín
un pouco anzoleiro,
pasou por BARQUEIROS
saltando suqueiros,
foi hacia MEIRO
parou nun humeiro,
dando un saltín
xa taba en VALENTIN,
tirou pa COAÑA
unde taba aquel home
afilando a gadaña,
volou , volou , chegou a SARRIOU,
como é un pouco trasto
meteuse nel CASTRO
quedando embobao
al ver el poblao,
mirando hacia un llao
allí taba BUSNOVO
pasando un trobo
cruzando un prao,
dalle que dalle
chega a TARREBARRE,
pousouse nel camín
cerca de un molín,
despós d´un eiro
mirando al ESTILLEIRO
dixo pío, pío,
naide lo ouguío,
cruzando aquel río,
que tía agua abonda
unde avistaba A RONDA,
taba contento,
nun tía señardá,
aquello era VILLARDÁ,
mirou pa TEIXEDO
entre gran arboledo,
menudo trasiego
había nel mirador
en BUSTABERNEGO,
pasou a ORBAELLE
con muito destelle,
taba tronando
había que irse volando,
sentío algo de medo
así que foi pa VIVEDRO,
tomou un carreiro
que lo llevou a SEQUEIRO,
sentío us homes
falando de muelles,
nun tía duda,
aquello era TRELLES,
tardou pouquín
en ver PUMARÍN,
seguio a úa perdiz
acabando en SABARIZ,
escuitou «vide» «vide»
y entrou en VILLACONDIDE,
vio poxa y garabullos
garruchas, eixadas,
todo revolto,
aquello nun era un horto
aquello era PORTO,
como inda era cedo
foi pa CEREIXEDO,
pasou por AS TALLADAS
seguindo as rodadas
cúas alas molladas,
atechouse en CARBÓN
del gran chaparrón,
viu un pasadoiro
así que tirou pa LLOSOIRO,
mirou pal VILLAR
víndolo al pasar,
volou y afondou,
allí taba NADOU,
pensou que había festas,
parouse nas MESTAS,
seguio por AS SELLAS
volando mui alto,
había un cazador
sentao nas pedras
contando as ovellas,
despós dun penedo
taba avistando LEBREDO,
foi pa CARTAVIO
nun ir sería un agravio,
el cielo taba precioso
mirallo con un astrolabio
sería ben curioso,
pero xa podía ver
que chegaba al ESTELER,
contou hasta catorce
as vacas pacendo en TORCE,
tirou pa LLOZA
bebeu núa poza,
chegou a MEDAL
descansou nun tendal,
seguio pa ORTIGUEIRA
bañouse nua poceira,
viu muitos carozos
y mulleres con goxos
condo pasaba por FOXOS
saltando entre toxos,
pasou por MOHÍAS,
cúas alas ben frías,
pensou que sería un barrio
pero aquello era XARRIO,
cruzou pa FOLGUEIRAS
por encima das bulleiras,
condo taba na ESFREITA
a ruta xa taba casi feita,
avistou un gavilán
que lo llevou hasta ANSILÁN,
aunque nun era cedo
quixo ir hasta ABREDO,
volveu por AS CRUCES
condo encendían as luces ,
preparaban a cena
pos al chegar a SAN ESTEBAN
escuitou decir «coman y beban»,
quedaba A REGUEIRA
pero había ua gran fogueira,
así que cruzou por ASTAS
volando al ras
sin mirar nin pa tras,
¡Coime!
como diría a mía bola,
¡ah nía!, nunca tal vín
este paxarín
éche un bon andarín,
aprendeu el camín
recorrendo COAÑA entero
sin deixar un pueblín.
OPINIONES Y COMENTARIOS