Chégame olor a herba recién cortada,
tamén al pan que nel forno fía a madría.
Chégame olor a gancella mollada,
aquella que sempre mullía a corrada.
– – – – –
Chégame olor a roupa nel río llavada,
a que nel tendal, al vento, secabá.
Chégame olor a cerixas, a manzás,
a figos, a pescos, a muita fruta más.
– – – – –
Chégame olor a herba seca nel varal,
a palla amontuada nel palleiro.
Chégame olor a tortilla, a empanada,
lo que mamá pal eiro llevaba.
– – – – –
Chégame olor a iglesia,
a incienso, a flores, a rezos.
Chégame olor a cirios, a letanía,
a un rosario que ben llargo se me fía.
– – – – –
Chégame olor a escola, a tinta,
a secante, a pupitre, a goma de borrar.
Chégame olor a pizarra, a cabás,
a muitas cousas que xa quedaron mui pa tras.
– – – – –
Chégame olor al probe que pedía
úa limosna por as portas cada día.
Chégame olor a riqueza, a probeza,
tamén a alegría, a tristeza.
– – – – –
Chégame olor a río, a monte,
a trigo, a meiz, a mel de brezo.
Chégame olor a esa casa unde nacín,
unde a mía infancia vivín.
– – – – –
El olor que más me chega é a terra,
a pan, a esas xentes que xa nun tan.
Aquí volvo a sentirme pequena,
porque chámanme Elenita non Elena.
OPINIONES Y COMENTARIOS